Het afgelopen halfjaar liep ik wekelijks langs een gevel met daarop de tekst ‘Reizigers zijn wij in deze wereld, geen bewoners’. Het is een uitspraak van de filosoof en humanist Desiderius Erasmus, waarmee hij doelt op het leven dat slechts een tussenstation is van de dood. Het komt uit een boek dat Erasmus in 1534 schreef op verzoek van Thomas Boleyn. Deze Engelse edelman was de vader van Anna Boleyn, de echtgenote van koning Henry VIII, die in 1536 ter dood veroordeeld werd. Erasmus schrijft: “Wij zijn reizigers op deze wereld, geen bewoners. Wij trekken van herberg naar herberg, of beter: van tent naar tent, wij leven niet in een vaderland. Dit hele leven is niets anders dan een reis naar de dood, en wel een hele korte. Maar de dood is de deur naar het eeuwige leven.”

De tekst van Erasmus doet mij denken aan het gedicht ‘Desiderata’ van Max Ehrmann uit 1927. De onbewuste associatie komt misschien door de overeenkomst tussen Erasmus’ naam Desiderius (de gewenste) en Desiderata (het gewenste). De bewuste associatie komt door hun visie op het leven: als we slechts reizigers zijn, waarom zouden we dan onnodige zaken met ons meeslepen? Oude gedachten, oude patronen, wrok, teleurstelling: we zouden een stuk lichter door het leven kunnen gaan als we loslaten wat ons op dezelfde plek houdt.

In haar boek ‘Emotionele flexibiliteit’ schrijft Susan David: “Een van de grootste tegenstellingen van de menselijke ervaring is dat we onszelf of onze omstandigheden niet kunnen veranderen totdat we accepteren wat er nu op dit moment bestaat. Acceptatie is een vereiste voor verandering. Dit betekent dat we toestemming geven aan de wereld om te zijn zoals die is, want we kunnen alleen vrede met de wereld hebben als we niet langer proberen het universum te beheersen.”

Als ik dreig vast te lopen, geeft de Desiderata mij inspiratie. Het gedicht van Max Ehrmann helpt bij het accepteren van de wereld zoals die is. Het laat zien wat de moeite waard is om mee te nemen en wat we uit onze koffer kunnen halen wanneer deze te zwaar voelt. Het laat ons lichter reizen zodat we de korte weg die we volgens Erasmus te gaan hebben, zo prettig mogelijk af te leggen.

Reizigers zijn we in deze wereld, die ondanks alle ijdelheid, zwoegen en vervlogen dromen nog steeds prachtig is.

Desiderata (Max Ehrmann, 1927)

Wees kalm te midden van de haast en het lawaai;
bedenk welk een vrede er kan heersen in stilte.
Sta op goede voet met alle mensen, maar zonder jezelf geweld aan te doen.
Zeg je waarheid rustig en duidelijk, en luister naar anderen,
zelfs als zij saai en onwetend zijn: ook zij hebben hun verhaal.

Mijd luidruchtige en agressieve mensen: zij belasten de geest.
Als je jezelf met anderen vergelijkt, zou je ijdel kunnen worden of verbitterd,
want er zullen altijd kleinere en grotere mensen zijn dan jijzelf.
Verheug je over wat je hebt bereikt, evenals over je plannen.
Houd belangstelling voor je werk, hoe nederig dat ook moge zijn:
het is een werkelijk bezit in het wisselend fortuin van de tijd.

Betracht voorzichtigheid bij al je zaken, want de wereld is vol bedrog.
Maar laat je niet verblinden voor de bestaande deugd:
veel mensen streven hoge idealen na, en overal is er heldendom in het leven.
Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid, maar wees evenmin cynisch over de liefde.
Want bij alle dorheid en ontgoocheling is zij eeuwig als het gras.

Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt.
Kweek geestkracht aan om beschermd te zijn bij onverwachte tegenslag.
Maar laat je gemoed niet verontrusten met een spookbeeld.
Vele angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren.

Volg een gezonde discipline, maar wees daarbij zacht voor jezelf.
Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren.
Je hebt het recht om hier te zijn.
En of je er nu iets van begrijpt of niet, het heelal ontvouwt zich toch zoals het hoort.
Heb daarom vrede met God, hoe je je Hem ook voorstelt.

En wat je werk en je aspiraties ook mogen zijn:
bewaar vrede met je ziel in de lawaaiige verwarring van het leven.
Met al zijn ijdelheid, zwoegen en vervlogen dromen is dit nog steeds een prachtige wereld.
Wees waarachtig. Streef naar geluk.