Een van de vooronderstellingen van NLP is ‘de kaart is niet het gebied’. Deze uitspraak komt oorspronkelijk van de Pool Alfred Korzybski. Bedoeld wordt dat onze voorstelling van de werkelijkheid niet de werkelijkheid ís. Korzybski ontwikkelde zijn filosofie, ‘algemene semantiek’ in 1933. Volgens Korzybski leeft de mens in twee werelden: de wereld van taal en symbolen (de landkaart) en de werkelijke wereld. Ieder mens heeft zijn eigen kaart van de wereld, ontstaan door ervaringen, opvoeding, cultuur, etc. Zo kleuren we de werkelijkheid onbewust in en krijgen woorden en symbolen een persoonlijke lading.

Margritte

Een goed voorbeeld is het bekende schilderij ‘La trahison des images’ (het verraad van de voorstelling) van René Magritte, met daarop de tekst ‘Ceci n’est pas une
pipe’ (dit is geen pijp). Waarom zette de kunstenaar deze tekst onder iets wat overduidelijk een pijp is? Magritte bedoelde dat de pijp geen echte pijp is, maar een met olieverf beschilderd doek. Verwijzing naar een pijp ‘pleegt verraad’ aan het feit dat de pijp een idee is dat alleen bestaat in ons hoofd. Iemand die niet weet wat een pijp is, zal wel een met olieverf beschilderd doek zien, maar geen pijp.

Creativiteit

Als we denken dat onze kaart hét gebied is, of wat we zien wél een pijp is, zorgt dat niet alleen voor spraakverwarring (dit is geen pijp!), maar staan we ook niet open voor andere mogelijkheden. Onze kaart blijft dan een heel beperkte weergave van de werkelijkheid. Juist in situaties waar creativiteit gewenst is, biedt het delen van elkaars voorstellingen en het zien wat er is, nieuwe mogelijkheden.

We geven allemaal een andere betekenis aan dingen en geen van onze werkelijkheden is ook dé werkelijkheid. Zolang we ons dat realiseren bespaart ons dat niet alleen heel veel gedoe, het kan ons leven verrijken en onze kaart weer net iets gedetailleerder maken.