Een bericht in De Volkskrant vandaag: het aantal burn-outs is sterk gestegen. Uit onderzoek door Universiteit Nyenrode en Intermediair blijkt dat 15% van de Nederlandse vrouwen en 9% van de mannen te kampen heeft (gehad) met een burn-out. Dat wordt onder andere toegeschreven aan de toename van het aantal tijdelijke contracten; hoe meer inkomensonzekerheid, hoe groter de kans op burn-out.

Het percentage vrouwen dat een burn-out krijgt is hoger dan het percentage mannen, omdat vrouwen doorgaans meerdere bordjes draaiende moeten houden en vaker werkzaam zijn in emotioneel belastende beroepen. Dat veel vrouwen de neiging hebben de lat hoog te leggen en multitaskend door het leven gaan, helpt niet.

Burn-out

Het probleem is, dat burn-out een sluipmoordenaar is. Wie een burn-out krijgt heeft vaak al langere tijd symptomen. Maar iedereen heeft bij tijd en wijle last van slecht slapen, prikkelbaarheid, concentratieverlies of een gebrek aan energie. Het is dus makkelijk om de klachten te zien als iets dat er nou eenmaal bijhoort. Dat kan uiteindelijk leiden tot een totaal verlies van fysieke en mentale energie: het lichaam is opgebrand.

Terugkomen van een burn-out kost tijd. Het lichaam heeft een flinke periode geleden onder stress en het herstel zal daarom ook een flinke tijd duren. Voorkomen is dus beter dan genezen. In het kader van de ‘week van de werkstress’ is op internet veel informatie te vinden over burn-out. Ook zijn er online stress en burn-out assessments te doen.

Over stress schreef ik eerder: 6 blog posts over stress